Gorączka, najczęściej infekcyjnego pochodzenia, jest główną przyczyną porad w ambulatorium dziecięcym (65% wszystkich wizyt).Według niektórych autorów gorączka spełnia korzystną rolę adaptacyjną. Większość pediatrów podkreśla negatywne skutki wysokiej lub długotrwałej gorączki. Gorączka komplikuje przebieg chorób infekcyjnych u dzieci z chorobami OUN, układu krążenia, układu oddechowego. Jest powodem lęku a nawet paniki rodziców gorączkujących dzieci. Wzrost temperatury ciała do 39,0˚C najczęściej nie zaburza czynności organizmu. Przy ciepłocie 40,5 - 41,0˚C występują zaburzenia świadomości i upośledzenia centralnego mechanizmu kontroli temperatury. Gorączka od 41 - 42,0˚C powoduje uszkodzenie tkanek, a 42 - 43,0˚C utratę mechanizmów regulacyjnych ośrodka termoregulacji. Przy ciepłocie ciała 42,0˚C i powyżej następuje nieodwracalne uszkodzenie mózgu, a przy 43,5 - 45,0˚C może nastąpić zgon. Ponieważ gorączka jest powszechnym objawem chorób okresu dziecięcego, istotne jest aby zalecane leki były dobrze tolerowane, bezpieczne, aby charakteryzowały się szybkim efektem przeciwgorączkowym. Przy wyborze leków przeciwgorączkowych lekarz musi brać pod uwagę: właściwości toksyczne terapeutyku, możliwości uzyskania oczekiwanego efektu, choroby współistniejące, stan kliniczny i wiek dziecka. Z dostępnych leków, paracetamol pełni unikalną rolę w postępowaniu przeciwgorączkowym, ponieważ jest lekiem pierwszego wyboru w przypadku gorączkujących dzieci w każdym wieku (w tym noworodków). Paracetamol:• jest jedynym lekiem przeciwgorączkowym bez recepty dla chorych dzieci w wieku 3 - 6 m.ż.• jest jedynym lekiem przeciwgorączkowym rekomendowanym dla noworodków na zlecenie lekarza.• jest jedynym lekiem przeciwgorączkowym rekomendowanym dla wcześniaków na zlecenie lekarza• należy do grupy "B", grupy ryzyka zastosowania w ciąży, co znaczy, że nie ma danych o niepożądanym wpływie leku na płódKarmienie piersią noworodka i małego niemowlęcia nie jest przeciwwskazaniem do stosowania paracetamolu, zwalczającego gorączkę u matki.Leki rekomendowane do leczenia choroby reumatycznej lub reumatoidalnego zapalenia stawów z powodzeniem stosowane są w przypadku gorączki, jednak z uwagi na występowanie różnorodnych niepożądanych reakcji po ich zastosowaniu, nie są zalecane dla dzieci w pierwszych miesiącach życia: Ibuprofen: dla dzieci gorączkujących powyżej 6.m.ż. (3 - 6 m. ż.: dla dzieci zdrowych, w odczynach poszczepiennych, na zlecenie lekarza; dawka może być powtórzona jeden raz).Kwas acetylosalicylowy: dla dzieci powyżej 12 roku życiaNaproxen: dzieci powyżej 5 r.ż.Nimesulid: dzieci powyżej 6 r.ż. Silne reakcje niepożądane występujące po Metamizolu, sprawiają, że ten przeciwbólowy i przeciwgorączkowy lek powinien być stosowany z dużą ostrożnością, wyłącznie w gorączce zagrażającej życiu, u dzieci powyżej 3 r. ż. W każdej gorączce uzasadnione jest zastosowanie wspomagającego leczenia. Okłady chłodzące są skuteczne jeśli dziecko otrzymało wcześniej działający ośrodkowo lek przeciwgorączkowy. Roztwory alkoholu z wodą i lód obniżają temperaturę ciała zbyt gwałtownie, co może spowodować pogorszenie samopoczucia pacjenta i wzrost ryzyka poważnych powikłań. Środki zaradcze: odkrycie dziecka w łóżeczku, zdjęcie ciepłego ubrania, obniżenie temperatury w pokoju, przewietrzenie, utrzymanie stałego nawadniania tkanek, są zatem zasadniczym elementem leczenia przeciwgorączkowego u dzieci.Wnioski:Wybór postępowania w przypadku gorączki zależy od wieku dziecka, aktualnej ciepłoty ciała, obecności dodatkowych obciążeń a przy wyborze leku należy kierować się jego skutecznością w leczeniu gorączki i profilem bezpieczeństwa. Autor: Dr n. med. Maria Mrozińska Specjalista II st. medycyny rodzinnej, specjalista II st. pediatrii, Ordynator Oddziału Pediatrii Szpitala Zachodniego w Grodzisku Mazowieckim Artykuł pochodzi z portalu esculap.plJest to streszczenie referatu wygłoszonego na III Ogólnopolskiej Konferencji Akademii po Dyplomie pod partonatem Oddziału Warszawskiego PTP " STANY ZAGROŻENIA ŻYCIA W PEDIATRII"